Pyrgun nazielny (Evarcha arcuata)

Pyrgun nazielny (Evarcha arcuata)

Pyrgun nazielny (Evarcha arcuata) jest jednym z najpospolitszych skakunów (Salticidae) w naszym kraju. Stosunkowo łatwo go spotkać wśród niskiej roślinności, gdzie sprawnie przemieszcza się w poszukiwaniu pożywienia. Jak każdy skakun, zanim stwierdzi, że lepiej ustąpić nam z drogi, będzie się nam dokładnie przyglądał swymi wielkimi oczami.

I bynajmniej nie jest to wyłącznie gra pozorów, gdyż skakuny należą do najlepiej widzących pająków, i wraz z pogońcowatymi (Lycosidae) doskonale postrzegają ofiarę z odległości nawet kilkunastu centymetrów. My zwykle nie znajdujemy się aż tak blisko tych pająków, ale połączenie drgań gruntu z podmuchem powietrza, gdy się poruszamy, oraz zarys naszej sylwetki, dostarczają skakunowi wystarczająco dużo informacji. Soczewka jego oka zaopatrzona jest w dodatkowe mięśnie, które sterują gałką oczną działającą niczym zmiennoogniskowy obiektyw. W zależności od odległości od ofiary skakun może więc regulować ostrość widzenia obserwowanego obiektu, a także, poprzez zbliżanie i oddalanie soczewki, dokładnie ocenić odległość od niego. Przednia para dużych oczu jest przydatna do obserwacji otoczenia i dokładnego namierzania zdobyczy. Kolejne trzy pary mniejszych oczu bocznych to narzędzia pomocnicze, pomagające w określeniu źródła światła czy też zmiany w jego natężeniu.

U pyrguna nazielnego, podobnie jak u wielu jego krewniaków, dobrze widoczny jest dymorfizm płciowy, czyli zróżnicowanie pomiędzy wyglądem samicy i samca. Samce są wyraźnie mniejsze i osiągają długość 5-6 mm, samice natomiast 6-8 mm. Łatwy do rozpoznania samiec jest prawie całkowicie czarny, a jedynie niewielkie powierzchnie na ciele są pokryte białymi włoskami. Głowotułów samicy jest brązowawy, po bokach białawo owłosiony. Samice mogą różnić się między sobą ogólnym ubarwieniem, ale zawsze na brzegach ich odwłoka znajduje się kilka brązowych linii biegnących ku jego środkowi. Samce są spotykane dosyć często, podczas gdy samice zwykle chowają się pod liśćmi. Tam również pilnują swego kokonu jajowego, budowanego jesienią.

Przemieszcza się chodząc, lub najczęściej skacząc z dziemy go w każdej większej ostoi zieleni.

[http://magazyn.salamandra.org.pl/m28a03.html ]

Zmięk żółty

Zmięk żółty

Zmięk żółty – gatunek owada z rzędu chrząszczy, rodziny omomiłkowatych. Drapieżnik, odżywia się drobnymi owadami.Wikipedia 

Omomiłek Cantharis pellucida Fabricius

Omomiłek Cantharis pellucida Fabricius

Omomiłek czarny -Cantharis obscura Linnaeus

Omomiłek czarny Cantharis obscura Linnaeus

Omomiłek szary

Omomiłek szary

Omomiłek szary – owad z rodziny omomiłkowatych szeroko rozprzestrzeniony w całej Europie od terenów nizinnych po górzyste. Dociera tam do wysokości ok. 1000 m n.p.m. Wikipedia 

Czerwończyk uroczek (Lycaena tityrus)

Czerwończyk uroczek

Czerwończyk uroczek − gatunek motyla z rodziny modraszkowatych. Rozpiętość skrzydeł od 27 do 30 mm. Dymorfizm płciowy wyraźny. Suche murawy, polany, ugory, przydroża, przytorza, wilgotniejsze kwieciste łąki, tereny ruderalne. Wikipedia 

Udało mi się spotkać i sfotografować bardzo płochliwego motyla .
Fruwał pod wieczór na łące

Rusałka żałobnik (Nymphalis antiopa)

Rusałka żałobnik jest jednym z 75 gatunków polskich rusałek; wśród tego tłumu wyróżniają ją jasne obwódki skrzydeł, co nie pozwala pomylić jej z żadnym innym motylem. 

Dla wielu fotografów są pasją i zmorą zarazem. Jej uroda kusi, lecz przy pierwszej próbie zbliżenia się zwykle zostawia nas sam na sam z aparatem i złudnymi nadziejami

Skrzydła są barwy ciemnowiśniowej, z jasną obwódką na zewnętrznej krawędzi. Pomiędzy znajduje się rząd małych, niebieskich plamek. 
Mają długość do 3,5 cm a ich rozpiętość wynosi 8 cm, co czyni je jednymi z najokazalszych motyli dziennych nie tylko Polski, ale i Europy. Obie płcie są niemal identyczne, różni je głównie wielkość (samice są nieznacznie większe).
Należy wspomnieć, że najbardziej wyraziste barwy zyskują tuż po przepoczwarzeniu się. Później, po przezimowaniu, wyglądają już jakby wyblakłe (żółta obwódka staje się niemalże biała).Występuje w niemal całej Europie

Jak u wszystkich motyli, występuje tu przeobrażenie zupełne.
W ciągu roku pojawia się tylko jedno pokolenie. Na wiosnę (po przezimowaniu) samice składają jaja. Wybierają odpowiednią roślinę, która będzie potem pokarmem dla jej potomstwa, i "obkleja" łodygę żółtymi jajami tak, że przylegają one ściśle do siebie tworząc zwarte skupiska. Gdy ciemnieją, jest to sygnał że larwy niedługo zaczną się kluć. Gąsienice nie wyglądają przez całe życie tak samo - przechodzą liczne przemiany kolorystyczne. Tuż po wykluciu gdy wygryzają osłonki jajowe, są żółte. Potem ciemnieją, aż będą całkowicie czarne. Wraz z linieniami pojawia się dodatkowo kontrastowy pomarańczowy deseń oraz liczne kolce. Choć nie są to owady tworzące społeczności, to larwy aż do ostatniego linienia żerują gromadnie. Gdy zjedzą jeden liść, przenoszą się na następny itd. Dopiero przed przepoczwarzeniem rozpraszają się i szukają bezpiecznego miejsca do przeprowadzenia tego skomplikowanego procesu. Życie larwalne trwa 3 tygodnie. Poczwarka jest ubarwiona dość jednolicie, szarawo. Dość charakterystycznie wisi głową w dół. I tak mija kolejne 15 dni…
Gdy już pojawi się dorosły owad, stoi przed nim jeszcze jedno, nie lada zadanie - zgromadzić materiały zapasowe, by przeżyć ciężki, zimowy okres. Wraz z pogorszeniem się warunków pogodowych, zapadają w stan hibernacji.  Żyją aż do początku czerwca następnego roku.  [http://rusalka-zalobnik.zwierzeta.ekologia.pl/]

Lśniak szmaragdek (Adscita statices)

Lśniak szmaragdek

Lśniak szmaragdek - owad z rzędu motyli, z rodziny kraśnikowatych.

 Wikipedia 

Poskrzypka liliowa (Lilioceris lilii)

Poskrzypka liliowa (Lilioceris lilii)

Rząd: chrząszcze (Coleoptera)

 Podrząd: chrząszcze wielożerne (Polyphaga)

 Nadrodzina: stonkokształtne (Chrysomeloidea)

 Rodzina: stonkowate (Chrysomelidae)

 Podrodzina: poskrzypki (Criocerinae)

 Rodzaj: poskrzypka (Lilioceris)

Chrząszcz średnich rozmiarów. Ciało wydłużone, wałeczkowate. Na głowie jedenastoczłonowe czułka i oczy, dość silnie sklepione, przez co wyraźnie wystają z głowy na boki. Przedplecze w zarysie kwadratowe, przewężone w połowie długości. Powierzchnia przedplecza gładka i błyszcząca, jedyne wyraźnie widoczne urzeźbienie to rządek punktów wzdłuż grzbietowej strony przedplecza. Szerokość przedplecza znacznie węższa od pokryw.

 Tarczka dobrze widoczna.
 Pokrywy szerokie, dużo szersze od przedplecza, z dobrze zaznaczonymi kątami barkowymi. Na urzeźbienie pokryw składają się regularne rządki punktów.
 Ubarwienie ciała bardzo charakterystyczne: przedplecze i pokrywy czerwone, podczas gdy reszta ciała jest czarna.
wymiary: Długość ciała: 6,0 – 8,0 mm.
Pokarmz;

Rośliny żywicielskie poskrzypki liliowej to głównie hodowlane gatunki lilii, dziko żyjąca lilia złotogłów oraz rzadziej inne rośliny z rodziny liliowych.

uwagi: Poskrzypka liliowa jest bardzo ważnym szkodnikiem upraw roślin liliowych. Czasami może wyrządzać szkody na plantacjach cebuli, czosnku i szlachetnych odmian hodowlanych lilii.
biologia: Dorosłe owady pojawiają się w pierwsze ciepłe wiosenne dni i od razu przystępują do kopulacji i składania jaj. Jedna samica składa jaja stopniowo i może to trwać nawet do 1,5 miesiąca od momentu złożenia pierwszego pakietu jaj. Jaja są składane pojedynczo lub w pakiecikach (do 10 sztuk) na spodniej stronie liści roślin żywicielskich. Czas trwania stadium jaja wynosi około 10 dni. Larwa żeruje w specjalnie wytworzonym „kombinezonie” ochronnym powstałym z kału larwy układanego przez nią na grzbietowej stronie ciała. Takie maskowanie zniechęca ptaki do zjadania larw. Wyrośnięta larwa zrzuca swój „kombinezon”, schodzi na ziemię i płytko w glebie wytwarza kokon, w którym następuje przepoczwarczenie. Dorosłe owady opuszczają poczwarki późnym latem, ale zdolności do rozrodu uzyskują dopiero wiosna kolejnego roku.

Lednica zbożowa (Aelia acuminata L.)

Lednica zbożowa (Aelia acuminata L.) to pluskwiak z rodziny tarczówkowatych.

Długość: 8-9 mm.

Barwa: żółta z ciemnymi prążkami na głowie i tarczce tułowiowej.

Ciało: spłaszczone.

Zimowanie: szkodniki dorosłe zimują na polu lub na przydrożach.

Rozmnażanie: W ciągu roku występuje jedno pokolenie tego szkodnika. Jaja składane są na liściach, kłosach, źdźbłach, a rozwój jaj trwa około tygodnia. Larwy są podobne do postaci dorosłej, trochę mniejsze o nie wykształconych skrzydłach.

Występowanie: Na przełomie maja i czerwca szkodniki te przylatują na zboża i trawy gdzie żerują.

Szkodliwość: Wysysają soki z młodych roślin zbóż i traw. Zaatakowane rośliny słabo rosną i znacznie gorzej się krzewią.

.

[Wikipedia]

Krasanka natrawka (Cercopis vulnerata)

Krasanka natrawka (Cercopis vulnerata) - pluskwiak równoskrzydły z rodziny pienikowatych. Charakteryzuje się opływowym kształtem, czerwono-czarnymi skrzydłami, małymi oczami i krótkimi czułkami. Osiąga do 10 mm. Występuje na łąkach, skrajach lasów oraz w ogrodach pomiędzy kwietniem, a sierpniem.

Kowal bezskrzydły (Pyrrhocoris apterus)

 gatunek pluskwiaka z rodziny kowalowatych (Pyrrhocoridae).

Osiąga długość ok. 1 cm. Na odwłoku charakterystyczny czerwono-czarny wzór. U kowali bezskrzydłych występuje zjawisko polimorfizmu objawiające się silnym uwstecznieniem tylnych skrzydeł u części osobników. Pospolity w Polsce, często pojawia się w dużych gromadach u podstawy pni drzew liściastych, szczególnie lipy.

Kopulacja trwa długo – często ponad 12 godzin, niekiedy do nawet 7 dni[1]. W jej trakcie samiec i samica często poruszają się sczepione odwłokami. Samice kowali bezskrzydłych składają jaja do ziemi, mchu lub pomiędzy zalegające ziemię liście. Larwy wykluwają się w czerwcu. Zimują imagines. Wczesną wiosną owady tego gatunku budzą się i gromadzą w nasłonecznionych miejscach.

Kowale są wszystkożerne - ich pokarm stanowią nasiona (głównie lipy) oraz owoce i martwe oraz ranne i słabe owady (niekiedy dochodzi do kanibalizmu). Kowal wysysa pokarm za pomocą kłujki, którą można zobaczyć po odwróceniu owada na grzbiet.

[Wikipedia]

Odorek zieleniak -Palomena sp.

Odorek zieleniak-Palomena sp. (Palomena sp.)

 Pluskwiaki różnoskrzydłe (Heteroptera)

Podrzut myszaty (Agrypnus murinus)

Podrzut myszaty (Agrypnus murinus)

Rusałka pawik Inachis io

Rusałka pawik

Rusałka pawik – gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Występuje w Azji i Europie po Japonię, w Polsce jest jednym z najbardziej pospolitych motyli. Długość ciała 35 mm, rozpiętość skrzydeł 50–55 mm. Wikipedia 

Dostojka latonia Issoria lathonia

Dostojka latonia  Issoria lathonia

Rusalka ceik Polygonia

Rusalka ceik Polygonia 

Latolistek cytrynek-Gonepteryx rhamni

Listkowiec cytrynek

Listkowiec cytrynek zwany również latolistek cytrynek. Jest to jedyny europejski motyl zimujący w opadłych liściach. Wikipedia 

Łunica czerwona-Pyrrhosoma nymphula [Ważki równoskrzydłe]

Łunica czerwona

Łunica czerwona – gatunek owada z rzędu ważek, należący do podrzędu ważek równoskrzydłych. Długość ciała wynosi 34 mm, a rozpiętość skrzydeł 48 mm. W ich ubarwieniu dominuje kolor czerwony. Występuje w prawie całej Europie oraz Azji Mniejszej. Wikipedia 

Pióronóg zwyczajny -Platycnemis pennipes [Ważki równoskrzydłe]

Pióronóg zwyczajny -Platycnemis pennipes

Szklarka zielona-Cordulia aenea [Ważki różnoskrzydłe]

Szklarka zielona-Cordulia aenea

Szklarka zielona

Szklarka zielona – gatunek ważki z rodziny szklarkowatych. W ubarwieniu dominuje kolor zielony, długość ciała 52 mm, rozpiętość skrzydeł 72 mm. Wikipedia 

Łątka wczesna-Coenagrion pulchellum [Ważki równoskrzydłe]

Łątka wczesna-Coenagrion pulchellum