Kowaliki

Kowaliki 

(Sitta europaea)

  

25 marca pogoda o poranku była bardzo mroźna  ,ale słonce pięknie świeciło.

Poszedłem w miejsce gdzie w zeszłym roku w dziupli uwiły sobie gniazdo Kowaliki.

Były na straży przy dziupli. Kowalik siedział prawie bez ruchu obracał tylko główkę.

Po paru minutach przyleciał drugi i wszedł do dziupli ,bardzo zawadiackie były sikorki, natrętnie

przylatywały pod gniazdo . 

                                                          

Długość ciała: 13-15 cm. Krępy ptak wielkości wróbla z krótkim ogonem. Wierzch ciała popielaty, spód beżoworudawy. Przez oko przebiega czarny pasek sięgający aż do karku. Dziób mocny, dłutowaty. Kowalik jest jedynym naszym ptakiem, który chodzi po pniu i gałęziach głową w dół. Sam nie wykuwa dziupli, lecz potrafi zmniejszać średnicę zbyt dużego otworu wejściowego oblepiając go gliną.

gniazdo
W dziupli, często w wykutej wcześniej przez dzięcioła.
lęg
5-8 białych jaj z nielicznymi rdzawymi plamkami. Wysiadywanie: 22-24 dni. Młode opuszczają gniazdo po 22-24 dniach

Czuwał przy gnieździe ,aby sikorki nie wpadły na

pomysł aby splądrować jego własność 

Lepiej sprawdzić czy w gnieździe wszystko w porządku

Wszystko 

w porządku można poszukać czegoś do jedzenia 

[Unikalną cechą kowalikowatych jest ich zdolność do utrzymywania się na pniach drzew głową w dół, większość potrafi się w tej pozycji sprawnie poruszać. Inne ptaki, często poruszające się po pniach drzew, takie jak dzięcioły i pełzacze, ustawione są zawsze głową do góry. Kowaliki są do siebie bardzo podobne pod względem wielkości, wyglądu i zwyczajów.]

Jeszcze mi się w głowie zakręci 

Jest tu coś pysznego ?

Musze 

zawołać partnera niech teraz on się zajmie gniazdkiem

O,widzicie ukrył się w gałęziach i myśli że go nie widać

                                Teraz odrobina relaksu ,chwila odpoczynku w pięknym słońcu 

Nawet troszkę się senny zrobiłem 

Jak dobrze jest tak siedzieć i obserwować 

świat z gałęzi .Tyle piękna jest w około.

Ptasie życie jest jednak wspaniałe. 

Tak mi się jakoś wesoło zrobiło ,chyba troszkę 

sobie pośpiewam 

Może nie mam głosu jak Skowronek ,ale zawsze coś 

No pora na małe co nieco 

tylko aby nie upadło

No dosyć już tego podpatrywania 

mnie idźcie już sobie .

Ale z wielką przyjemnością zapraszam ,

wpadnijcie jeszcze do mnie w odwiedziny 

 

                 I to już koniec mojej sesji z kowalikami .Dla mnie była ona bardzo udana i pouczająca 

Jednak warto rano wstać ,nawet jak zimno szczypie w nos

Jest tyle piękna w przyrodzie ,a tyle jeszcze do zaobserwowania .

No i nareszcie nadchodzi wiosna,przyroda budzi się do życia .

Wszystko lada dzień się zazieleni ,można się 

będzie

 cieszyć ciepłem i kolorami jakimi 

obdarzy nas natura .

I TO JEST WŁAŚNIE PIEKNO